همدستی ولایتی و ناطق‌نوری در انتخابات لو رفت

نقش علی اکبر ولایتی و علی اکبر ناطق نوری در تفرقه میان نیروهای ارزشی و حقانیت ادعای حامیان گفتمان انقلاب اسلامی در جریان انتخابات ریاست جمهوری یازدهم آشکار شد.

به گزارش پایگاه خبری- تحلیلی "خیبرآنلاین"، مصاحبه معاون پارلمانی مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام با یکی از روزنامه ها، نقش ولایتی و ناطق نوری در شکست اصولگرایان را کاملا آشکار کرد.

براساس این گزارش، تیمورعلی عسگری، از افراد نزدیک به شیخ حسن روحانی، رفسنجانی و ناطق نوری، در گفتگو با یک روزنامه به صراحت از فعالیت پشت پرده ناطق نوری در انصراف عارف و درعین حال، تلاش برای عدم کناره گیری ولایتی رونمایی کرد.

عسگری راجع به انصراف عارف گفت "برای مثال نقش آقای ناطق در انصراف عارف از انتخابات بسیار مهم بود. تصور همگان بر این است که آقای خاتمی در انصراف آقای عارف نقش مهمی داشته است".

وی در توضیح بیشتر می گوید "آقای خاتمی در نامه ای به آقای ناطق پیشنهاد کرد که ۳ نفر از طرف آقای روحانی و ۳ نفر از طرف آقای عارف معرفی شوند و چند نفر هم مرضی الطرفین باشند و این شورا تصمیم بگیرند. بعد آقای ناطق در جلسه ای (مراسم عروسی نوه شهید صدوقی) به آقای خاتمی گفته بود فرصتی برای تشکیل این چنین شورایی وجود ندارد و گفته بود که مگر غیر از این است که آقای عارف گفته که اگر آقای خاتمی به من بگویند، من کنار می روم! این موضوع را مکتوب کنید. بنابراین آقای ناطق نقش اثرگذاری داشت که آن نامه را آقای خاتمی بنویسد".

تا اینجای کار به نقش ناطق نوری در انصراف عارف و نیز خط دهی به خاتمی جهت انصراف تنها کاندیدای جریان موسوم به اصلاح طلبان اشاره کرده است اما از اینجای مصاحبه به بعد، عملکرد وی و همچنین ولایتی در ایجاد تفرقه میان نیروهای انقلابی و نیز جریان موسوم به اصولگرا بیش از پیش آشکار می شود.

تیمورعلی عسگری در این باره توضیح می دهد "از سوی دیگر نیز بحث این بود که آقای ولایتی کنار برود. آقای ولایتی به هر دلیلی کنار رفتن برایش سخت بود بعضی از بزرگان جریان اصولگرا از جمله آقای مهدوی کنی به وی گفتند که کنار برود. وقتی آقای ولایتی با آقای ناطق در این باره مشورت کرد، آقای ناطق در پاسخ گفته بود که مگر غیر از این است که بزرگان اصولگرا می خواهند که جریان اصول گرا پیروز شود؟ شما (ولایتی) بگویید من مشروط کنار می روم آن هم به این شرط که آقای جلیلی و من با هم کنار برویم"!

همانگونه که مشاهده شد، حضور ولایتی در عرصه انتخابات و اصرار وی به ماندن، علیرغم پیمانی که در ائتلاف 1+2 بسته بود و همچنین اطلاع قطعی از عدم رای آوری، بازی کردن در میدان رفسنجانی- ناطق نوری- خاتمی بود و جالب اینکه مساله کناره گیری مشروط به انصراف سعید جلیلی، تنها کاندیدای گفتمان انقلاب اسلامی، پیشنهاد شده بود.

ماجرای دست های پشت پرده و نقش ولایتی در آن زمان از سوی جریان انقلابی بارها و بارها گفته شد اما از سوی عده ای ساده لوح نادیده گرفته شد و اینک، با گذشت بیش از 3 ماه از انتخابات، همه چیز در حال آشکارشدن است.

ولایتی قبل از این در انتخابات سال 84، با اعلام حضور رفسنجانی در عرصه، کنار کشید و در ملاعام این دومین باری است که در میدانی بازی می کند که طراحش شکست خورده چندین دوره انتخابات است.

اینک، جریانات موسوم به اصولگرا باید توضیح دهند که برچه اساس خود را بصیرتر از دیگران می دانستند و عده ای هرچند معدود، با حمایت از حضور ولایتی در انتخابات، موجبات تفرقه بیشتر نیروهای ارزشی را موجب شدند؟

همچنین، آنچه که بیشتر از همه روشن و واضح شده، برملاشدن تقسیم بندی دروغین و کاذب اصولگرا و اصلاح طلب می باشد. تقسیم بندی که بارها و بارها در همین پایگاه خبری نسبت به جعلی بودن آن نوشته ایم.

آیا در تبلیغات کاذبی که طی سال های گذشته صورت گرفته، خاتمی جزو لیدرهای مدعیان اصلاحات نیست؟ آیا ناطق نوری جزو لیدرهای مدعیان اصولگرایی نیست؟ چگونه است که لیدرهای دو جریان مثلا مخالف، اینچنین درهم آمیخته می شوند و حتی به یکدیگر مشورت می دهند و حرف هم را اجرایی می کنند؟

گفتنی است علامه مصباح یزدی چندروز قبل در اظهارنظر جالبی فرموده بودند"شاید اگر کسی که ما می‌خواستیم سر کار می‌آمد، چه بسا در اندک مدتی زمینه‌های شکست او را فراهم می‌کردند، که در آن‌صورت، به معنی شکست اصولگرایی و شکست آرمان‌خواهی بود، زیرا همه‌ی گروه‌ها، از اصلاح‌طلبان تا کارگزاران و حتی برخی احزاب و گروه‌ها با او مخالف بودند و همه «اصولگرایان» سابقه‌دار علیه او ائتلاف کردند... اگر به فرض، اکثریت مردم هم به او رأی می‌دادند، چه بسا در امر مدیریت کشور کسی با او همکاری نمی‌کرد، که در آن‌صورت، دست تنها چه کاری از او ساخته بود؟ اگر او شکست می‌خورد، اصل آرمان شکست می‌خورد، و مردم به طور کلی ناامید می‌شدند".

با این حساب، آنچه که امروزه لازم است این است که:

اولا نیروهای انقلابی، با رصد کامل قضایای سیاسی جامعه، انسجام و وحدت میان خود را فشرده تر کرده و با فعال نگهداشتن بدنه رای بیش از 4 میلیونی در انتخابات و همچنین جمع آوری و سازماندهی رای هایی که به جهت برخی مسایل، از جمله نقشه فوق الذکر، به کیسه نفرات دیگر ریخته شد، بر بصیرت افزایی و حضور فعالانه در صحنه اصرار بورزند.

ثانیا به جامعه و توده های مردمی این باور صحیح را منتقل کنند که چپ و راست، اصولگرا و اصلاح طلب، همه بر سر یک منفعت مشترک که در قدرت ماندن آنهاست، مشترک هستند و برخلاف تبلیغات، تضاد فکری میان این دو، تنها یک بازی زرگری است.

ثالثا با به صحنه آوردن نیروهای تازه نفس و بابصیرت، از نفس افتادگان سنتی که طی چندین مرحله، بی بصیرتی خود را نیز نشان داده اند، را به حاشیه رانده و گهگاه، آنها را تنها به عنوان یک مشاور برای برخی احزاب، آن هم در مسایل کلان، مورد رجوع قرار دهند.

با روشدن بسیاری از اتفاقات و تلاش ها و نقشه های پشت پرده، برگ برنده دراختیار نیروهای انقلابی خواهد بود