«من سال ۶۲ که دیپلم گرفتم دانشگاه امام صادق(ع) قبول شدم و رفتم تهران.
سال ۶۸ فوق لیسانس گرفتم و همان سال هم دکترای خارج کشور قبول شدیم هم در
وزارت خارجه استخدام شدیم که بعد هم اعزام دکترا را تبدیل به داخلش کردیم و
در همان دانشگاه امام صادق(ع) دکترا را در رشته علوم سیاسی- گرایش جامعه
شناسی سیاسی – ادامه دادم و الان در شرف دفاع پایان نامه هستم. در وزارت
خارجه هم از ۷۱ تا ۷۷ مسوولیت اداره بازرسی وزارت خارجه را داشتم. از آن
زمان هم مسوول میز آمریکا را در وزارت خارجه هستم و معاون اداره اول آمریکا
هستم که کارهای مربوط به آمریکا و تحرکاتی که آمریکا در قبال ایران دارد
را تعقیب بررسی میکنیم.»
اینها را سعید جلیلی
درباره خودش میگوید، آن هم زمانی که کاندیدای نمایندگی مجلس ششم از مشهد
بوده است. به دلیل اقدامات تخریبی برخی جریانات خاص در مشهد رای نمیآورد،
اما به گفته اعضای ستاد تبلیغاتیاش، او حتی حاضر نبود رقبایش را نقد کند،
چه رسد به اینکه تخریبشان کند. او حتی برای تبلیغات خود در دو دوره
کاندیداتوری، یک میلیون تومان هم خرج نکرد! چیزی که در زمانهی ما بیشتر به
شوخی شبیه است که با این هزینههای اندک به رقابت با جریانات وابسته به
ثروت و قدرت و تکاثر رفت.
حسبحال
سعید جلیلی، متولد سال ۱۳۴۴ در شهر مقدس
مشهد (منطقه طلاب) است. وی که تحصیلات خود را تا مقطع دکتری علوم سیاسی از
دانشگاه امام صادق علیهالسلام به پایان رسانده، مسلط به زبانهای عربی و
انگلیسی است.
جلیلی در دورانی که برخی افراد تحصیل در
دانشگاه را، بر دفاع از اسلام وانقلاب مقدم میدانستند و این بحث بهصورت
جدی حتی در سطح مدیریت دانشگاه امام صادق نیز مطرح بود، با جمع میان این دو
مقوله به عنوان نیروی بسیجی بارها در جبهههای جنگ حضور یافت و در راه
دفاع از آرمانهای انقلاب به درجه جانبازی نایل آمد.
وی در دی ماه سال ۱۳۶۵ دیدهبان لشگر نصر
خراسان بود که در عملیات کربلای ۵ از ناحیه پا مجروح شد و در بیمارستان
صحرایی منطقه شلمچه به دلیل فقدان امکانات و وضعیت اورژانسی پای راست خود
را از دست داد. جلیلی پس از آن در واحد تدارکات لشکر به خدمت پرداخت.
جلیلی در بازگشت از جبهههای حق علیه باطل،
رساله دکترای خود را با عنوان «اندیشه سیاسی در قرآن» در خصوص سیاست خارجی
اسلام به رشته تحریر درآورد؛ رسالهای که پروفسور حمید مولانا، در
مقدمهای که بر آن نوشت، به تجلیل از شخصیت این دانشآموخته اقدام کرد. این
رساله در کشور لبنان نیز به زبان عربی ترجمه و منتشر شده است.