بدون شرح

دفاع مقدس یا جنگ ؟! مسئله این است

گروه فرهنگی- مسعود غزنچائی:در سال 1378 زمانی‌که عباس کیارستمی «باد ما را خواهد برد»، محمدرضا هنرمند «مومیایی 3» و بهمن فرمان آرا «بوی کافور عطر یاس» را ساختند و جشنواره‌ی دولتی فیلم فجر جوایز را به فیلم «فرمان آرا» -که خیر مقدمی بود به ریاست جمهوری «سید محمد خاتمی»- اهدا کرد، «محمد علی باشه‌آهنگر» درباره‌ی سربازی فیلم ساخت که حضور او در جبهه‌ها برای ادای تکلیفش، او را از خانه و خانواده و همسرش دور کرده و همسر او خودش را به مناطق جنگی می‌رساند تا زندگی‌شان را با هم ادامه دهند.

به گزارش رجانیوز، «ملکه»پس از «نیمه‌ی گمشده» (1378)، «فرزند خاک» (1386) و «بیداری رویاها» (1388)، چهارمین فیلم «محمدعلی باشه‌آهنگر» در حوزه‌ی دفاع مقدس است؛فیلمسازی که تنها پنج فیلم ساخته و این موضوع نشان می‌دهد که این فیلمساز دغدغه‌ی دفاع مقدس دارد.

هر کدام از این چهار فیلم فضایی متفاوت و حرف‌هایی متفاوت دارند، اما یک موضوع در همه‌ی آنها مشترک است: این که پایان جنگ پایان ماجرا نیست و تبعات مختلفی بر شخصیت انسان‌های درگیر جنگ دارد.در واقع، در هر کدام از این فیلم‌ها، فیلمساز سعی کرده بیش از جنگ، مسائل انسانی را مطرح کند.برای «باشه‌آهنگر» حفظ روحیه‌ی طبیعی انسان، حتی در شرایط جنگی مهم است و او برای تأکید بر این موضوع، از اینکه پای زن‌ها را به میدان جنگ بکشاند، ترسی ندارد.موضوعی که بسیاری از فیلمسازان دفاع مقدس سینمای ایران تا مدت‌ها یا درباره‌ی آن فکر نمی‌کردند و یا تصویری قدسی از زن در سینمای جنگی ارائه می‌کردند.