ناگفته‌های دکتر لنکرانی از انتخابات یازدهم

رهبر انقلاب فرمودند با حجم کار دولت کنونی، کار برای دولت آینده سنگین خواهد بود

عضو ارشد جبهه پایداری گفت: این یک وظیفه ملی و دینی است که به دولت آینده کمک کنیم.

به گزارش خبرگزاری فارس، کامران باقری لنکرانی ‌در نشست پرسش و پاسخ دانشجویان دانشگاه یاسوج که به همت بسیج دانشجویی این دانشگاه برگزار شد در پاسخ به این سؤال که چرا خواسته آیت‌الله مصباح در زمینه ماندن تا آخر در عرصه انتخابات را اجابت نکردید، اظهار کرد: من همواره در ایام پیش از انتخابات گفته بودم که گفتمان انقلاب با یک نفر وارد عرصه خواهد شد و با آمدن دکتر جلیلی به وعده خود عمل کردم.

عضو جبهه پایداری با بیان تفاوت میان گفتمان انقلاب با سایر افرادی که به نام اصولگرایی وارد عرصه انتخابات شده بودند، تصریح کرد: در گفتمان انقلاب هیچ‌گاه نمی‌توانستیم با افرادی ائتلاف کنیم که معتقد بودند باید در اقتصاد از ترکیه و آرژانتینی الگو گرفت که اکنون وضعیت این کشورها تنها چند روز پس از انتخابات ما مشخص شده که چگونه است.

برخی زندگی شخصی مرا زیر ذره‌بین گذاشتند

باقری لنکرانی در این نشست به موضوع کناره‌گیری خود از رقابت‌های انتخاباتی که با حرف و حدیث‌هایی همراه بود اشاره کرد و گفت: برخی تلاش کردند که من تأیید صلاحیت نشوم و برای این‌ کار ذره‌بین برداشتند و زندگی شخصی من را که هیچ ربطی به انتخابات نداشت کند و کاو کردند.

این فعال سیاسی عضو جبهه پایداری در پاسخ به این سؤال که اگر از سوی دولت برای همکاری دعوت شوید و برای مثال وزارت بهداشت به شما پیشنهاد شود چه خواهید کرد، ابراز داشت: افرادی که در دولت حضور دارند باید با هم هماهنگ باشند ولی بی‌شک اگر روزی دولت به من نیاز داشته باشد وظیفه ملی و دینی داریم که دولت را یاری کنیم.

نقد پربیننده ترین سریال سیما،سریال هوش سیاه

گروه فرهنگی- علی‏محمد رهنما: از مدت‌ها قبل و به خصوص در یکی دو سال اخیر، با کاهش شدید مخاطبان آثار نمایشی صداوسیما، همواره نکته‌ی مورد اشاره‌ی بسیاری از منتقدینِ اوضاع و احوال ناخوش رسانه‌ی ملی، تکراری و کلیشه‌ای بودن اکثر قریب به اتفاق این اثار نمایشی از حیث داستان و ماجرا، و همچنین افت شدید تکنیکی و فنی خروجی‌های نمایشی و غیرنمایشی تلویزیون در یکی دو سال اخیر بوده و هست.

نقد جدایی نادر از سیمین توسط استاد رائفی پور

 

|مکان:دانشگاه امام صادق(ع)|زمان:۲۵ خرداد ۹۱|
|موضوع:نقد فیلم جدایی نادر از سیمین|

توصیه باقری لنکرانی به دولت آینده

به گزارش خبرگزاری فارس از یاسوج، کامران باقری لنکرانی عصر امروز در در نشست جریان‌شناسی تحولات پس از انتخابات ریاست‌جمهوری که به همت بسیج دانشجویی دانشگاه یاسوج برگزار شد، اظهار کرد: عده‌ای در تحلیل انتخابات تنها بر سر زبان حرف می‌زنند در حالی که تحلیل واقعی انتخابات چیز دیگری است.

لنکرانی ادامه داد: اگر واقع‌بینانه به انتخابات و فرآیند آن از ابتدا تا انتها نگاه کنیم در خواهیم یافت که بسیاری از تحلیل‌‌ها اشتباه است.

نامزد انتخابات ریاست‌جمهوری یازدهم افزود: این که برخی می‌گویند انتخابات یازدهم ریاست‌جمهوری عرصه تقابل دو جریان اصولگرا و اصلاح‌طلب بود تحلیلی اشتباه است.

وی در همین زمینه تحلیلی که می‌گوید در این انتخابات اصلاحات بر اصولگرایی غلبه کرد را نیز اشتباه دانست و گفت: به چند دلیل این تحلیل درست نیست چرا که مردم در انتخابات همزمانی که با ریاست‌جمهوری برگزار شد در شوراها رأی اکثریت را به اصلاح‌طلبان ندادند و تنها در یک مرکز استان آن‌ها توانستند بر اصولگرایان پیشی بگیرند پس این تحلیل از اصل اشتباه است.

رها کن رفته را، فردا به جا مانده ست اگر مردی + صوت

شب شعر نیمه شعبان با حضور چهره های شعر انقلاب یک شنبه عصر در تالار عمار برگزار شد. یکی از شاعرانی که در این شب شعر، اشعار خود را به مناسبت این عید بزرگ خواندند، استاد یوسفعلی میرشکاک بود.

یوسفعلی میرشکاک متولد ۱۳۳۸ در شوش دانیال است و علاوه بر شعر، استادی اش در طنز و نقد سیاسی هم زبانزد است. از میرشکاک تاکنون آثار گوناگونی در موضوعات مختلف به چاپ رسیده است. زخم بی بهبود، دیپلمات نامه، سنت مدرنیته هویت، نوشتن در اوج بحران و نسبت ما و تجدد از آثار اوست. «صبح رجعت» شعر جدید میرشکاک است برای شب شعر نیمه شعبان.

صبح رجعت

به نام زینب کبری«س» سخن آغاز کن ای دل

به سوی کربلای واپسین پرواز کن ای دل

ز یارانی که جان دادند جا ماندی دلا ! بس کن

چه میخواهی از این تن، این بلای مبتلا؟ بس کن

تنی بر خاک و جانی برتر از افلاک داری تو

چه میجویی درین زندان، چکار خاک داری تو؟

انتخاب مردم نه به اصولگرایی نبود

انتخابات ریاست جمهوری امسال و برگزیده شدن حجت الاسلام دکتر روحانی به عنوان منتخب مردم در مرتبه اول نشان دهنده اقتدار سیاسی جمهوری اسلامی ایران بود.

یادداشت هفت چشمه:

انتخابات ریاست جمهوری امسال و برگزیده شدن حجت الاسلام دکتر روحانی به عنوان منتخب مردم در مرتبه اول نشان دهنده اقتدار سیاسی جمهوری اسلامی ایران بود و این مهم ترین موضوعی است که در نظر هر فرد منصفی قابل رویت است اما دو بحث دیگر نیز در این مورد قابل بررسی است آن نه گفتن قاطع شرکت کنندگان به جریان اصول گرایی است و این به این معنا نیست که آنها به جریان اصلاح طلبی که قبل از سال 88 هست در صحنه سیاسی کشور حضور داشتتند آری گفتنند بلکه این انتخاب نه گفتن به جریان اصول گرایی در مدیریت کلان کشور به شمار می رود.

سوال اینجاست چرا مردم به جریان اصول گرایی یک نه بزرگ گفتتند ؟

دفاع مقدس یا جنگ ؟! مسئله این است

گروه فرهنگی- مسعود غزنچائی:در سال 1378 زمانی‌که عباس کیارستمی «باد ما را خواهد برد»، محمدرضا هنرمند «مومیایی 3» و بهمن فرمان آرا «بوی کافور عطر یاس» را ساختند و جشنواره‌ی دولتی فیلم فجر جوایز را به فیلم «فرمان آرا» -که خیر مقدمی بود به ریاست جمهوری «سید محمد خاتمی»- اهدا کرد، «محمد علی باشه‌آهنگر» درباره‌ی سربازی فیلم ساخت که حضور او در جبهه‌ها برای ادای تکلیفش، او را از خانه و خانواده و همسرش دور کرده و همسر او خودش را به مناطق جنگی می‌رساند تا زندگی‌شان را با هم ادامه دهند.

به گزارش رجانیوز، «ملکه»پس از «نیمه‌ی گمشده» (1378)، «فرزند خاک» (1386) و «بیداری رویاها» (1388)، چهارمین فیلم «محمدعلی باشه‌آهنگر» در حوزه‌ی دفاع مقدس است؛فیلمسازی که تنها پنج فیلم ساخته و این موضوع نشان می‌دهد که این فیلمساز دغدغه‌ی دفاع مقدس دارد.

هر کدام از این چهار فیلم فضایی متفاوت و حرف‌هایی متفاوت دارند، اما یک موضوع در همه‌ی آنها مشترک است: این که پایان جنگ پایان ماجرا نیست و تبعات مختلفی بر شخصیت انسان‌های درگیر جنگ دارد.در واقع، در هر کدام از این فیلم‌ها، فیلمساز سعی کرده بیش از جنگ، مسائل انسانی را مطرح کند.برای «باشه‌آهنگر» حفظ روحیه‌ی طبیعی انسان، حتی در شرایط جنگی مهم است و او برای تأکید بر این موضوع، از اینکه پای زن‌ها را به میدان جنگ بکشاند، ترسی ندارد.موضوعی که بسیاری از فیلمسازان دفاع مقدس سینمای ایران تا مدت‌ها یا درباره‌ی آن فکر نمی‌کردند و یا تصویری قدسی از زن در سینمای جنگی ارائه می‌کردند.

 

تقلبی سیستماتیک و پیچیده!!! (طنز)

بنده به عنوان یکی از حامیان یکی از کاندیداها، بعد از پایان انتخابات و با توجه به نتایج آرا و مسائل مشروحه ی ذیل، صد در صد مطمئن گشته ام در انتخابات ریاست جمهوری سال 1392 تقلب صورت گرفته است، ضمنا اطمینان دارم تمام هم میهنان عزیز نیز با خواندن مطالب ذیل بر این مدعا صحه می گذارند، و اما دلایل و شواهد مستدل بنده :

1- کنار کشیدن جناب عارف به نفع آقای روحانی به زور

2- حمایت آقایان هاشمی و خاتمی از آقای روحانی و درخواست از اصلاح طلبان برای رای دادن

3- استفاده ی آقای روحانی از اختلاف میان اصول گراها

4- به اجماع نرسیدن اصول گراها که منجر به شکشته شدن آرایشان شد

5- هشدار ندادن جناب روحانی با این همه تجربه، به اصول گراها مبنی بر اینکه در صورت عدم اجماع بازنده خواهند شد

6- لفاظی در مناظره ها و شعار دادن جناب روحانی

7- استفاده از رنگ بنفش به عنوان رنگ انتخاباتی و پخش گل رز بین ملت

8- سالها رفاقت با آقای هاشمی و نزدیک بودن بیش از حد به ایشان

9- مهندسی نتایج آراء، بصورتی که از همان ابتدای اعلام نتایج آراء، نسبت درصدها ثابت بود

و از همه ضایع تر..

10- اول شدن آقای روحانی در مشهد، زادگاه آقایان قالیباف و جلیلی ( مگه میشه مشهدی ها هم شهری شونو بذارن به روحانی رای بدن؟)

و ده ها مورد دیگر که حجت را بر من تمام نمود که در این انتخابات تقلب رخ داده و کسی هم نیست که پاسخ گوی ما باشه، بنده خواهش می کنم از شورای نگهبان که انتخابات مذکور را ملغی اعلام نموده و ضمن عذرخواهی از بنده ، کاندیدای مورد نظر را نیز بدون هیچ گونه چون و چرایی به عنوان رئیس جمهور منتخب ملت ایران معرفی کرده تا بدین وسیله آزاد بودن و دموکراتی بودن انتخابات ایران نیز بر تمام دنیا ثابت گردد.

شهید مطهری: به خدا قسم اگر روزی مصلحت اقتضا کند و اندیشه های دکتر شریعتی حلاجی شود...صدها مطلب بدست می آید که بر ضد اصول اسلام است

صابرنیوز: امروز سالگرد در گذشت دکتر شریعتی است، مردی که به عنوان یکی از سخنرانان قهار دوران طاغوت از وی نام برده می شود و دختران و پسران انقلابی در آن زمان پای ثابت سخنرانی های وی بوده اند، شریعتی در آن روزها بیانی آتشین شیوا داشت که این بیان آتشین و شیوا با طبق شاعرانه وی ممزوج شده بود که باعث جذب جوانان آن دوره شده بود، اما در آن دوران اعمال و رفتار و تفکرات وی از سوی اندیشمندان اصیل اسلامی مورد نقد اساسی قرار گرفته بود و تفکرات وی را دارای مشکلات ریشه ای در زمینه اسلامی می دانستند.

حیف بود "آقا سعید" رئیس جمهور شود!

محمد مهدی شیخ صراف

ریاست جمهوری 92 هم گذشت تا باز هم فصل جدید سیاسی ایران با غافلگیری نسبی رقم بخورد. 2 کاندیدا در میانه راه عرصه را به دیگران سپردند و با انتخاب رئیس جمهور، اکنون 5 کاندیدای دیگر  به دنبال سرنوشت آینده خود خواهند رفت؛ اما این سرنوشت برای جوان ترین نامزد انتخابات این دوره قدری با دیگران متفاوت است.

از سعید جلیلی سخن می گوییم. از مردی که تمام مدت انتخابات و از همه تریبونها درباره "آزاد شدن ظرفیت ها" گفت، تا آنجا که لفظ "ظرفیت" به کلام بقیه کاندیداها نیز راه یافت و البته برخی تعابیر طنز هم نیز از آن استخراج کردند. اما به واقع خود "آقا سعید" عالی ترین ظرفیتی بود که بلاخره از میزهای بررسی و مذاکره، اتاقهای فکر، جلسات تصمیم گیرهای کلان و کلاسهای درس دانشگاهی اش برای امت حزب الله و به ویژه بچه حزب اللهی های جامعه که تشنه شنیدن حرفهای او بودند، آزاد شد.

اکنون، پس از 24 خرداد 92 دیگر کسی از شخصیتی به اسم سعید جلیلی تنها مذاکرات هسته ای را به یاد نمی آورد؛ بلکه او را با اندیشه های آرمانی و تلاش برای ارائه الگوی عملیاتی از گفتمان اصیل اسلام انقلابی می شناسند. اکنون این تصویر ذهنی عمومی از یقه دیپلمات، کلام با تأنی، لبخندهای نرم و راه رفتن در کنار کاترین اشتون گذر کرده و به مردی با موهای جوگندمی رسیده که با چفیه ای برگردن و پیراهن خوش دوخت دو جیب که روی شلوار  قرار گرفته به ابراز احساسات جمعیت مشتاق پاسخ می دهد و برای آنها آرمانهایشان را فریاد می زند. حالا دیگر همه می دانند که دیپلمات باوقار عرصه های حساس،  یک بچه بسیجی خاکی است که (هرچند همیشه خودش از اشاره به آن پرهیز می کند اما) هر گام راه رفتنش با پای مصنوعی، افتخار سالهای جنگ و دفاع را زنده می کند.

واقعا اگر چنین کسی در این انتخابات رئیس جمهور می شد، به واسطه سنگینی مسئولیت و کار فراوان، آنقدر دست نیافتنی می ماند که شخصیتش پیش از آنکه به درستی شناخته شود، در پس فضای غبار آلود سیاسی و اقتصادی محو می شد. مطئنا او آنچنان آماج توهین های ناجوانمردانه و حمله های تبلیغاتی رسانه های دشمن قرار می گرفت که شاید هیچ وقت فرصت شناخت صحیح از او دست نمی داد. حتی ممکن بود در کشاکش مسئولیت دچار تغییراتی شود که لایه های شخصیتی او را در پس حوادث مخفی کند. درست مثل سرنوشتی که رئیس جمهوری مردمی چون محمود احمدی نژاد به آن دچار شد.

این روزها "آقا سعید" بچه بسیجی ها هرچند مرام قبلی حفظ کرده اما در جریان انتخابات به تجربه های گسترده ای دست یافت که می تواند بیش از پیش از آن استفاده کند. مطمئنا او بیش از پیش به میان جوانان فعال عرصه‎های فرهنگی و اجتماعی می آید و مهمترین سرمایه او کادرسازی و گسترش ارتباط با بدنه فعال اجتماعی خواهد بود که در کمترین حالت حائز 4 میلیون رای ارزشمند است. بر خلاف دکتر معین سال 84 که با چهار میلیون رای، تاریخ مصرف سیاسی و اجتماعی اش برای جریان اصلاحات تمام شد و به عرصه دانشگاهی بازگشت، دکتر جلیلی راه روشن و پرامیدی را پیش رو دارد. راهی که هرچند طولانی است اما آغاز تحقق شعار اصلی او یعنی آزاد سازی ظرفیت هاست. از همین روست که می گوییم حیف بود "آقا سعید" رئیس جمهور شود.