4سال قبل نیز مردم به خیابان‌ها آمدند، اما شادیشان به زهر تبدیل شد

گروه سیاسی ـ دکتر حسن رحیمی (روشن): شنبه شب 25 خرداد 92 پس اعلام پیروزی دکتر حسن روحانی در یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری، عده زیادی در شهرهای مختلف به خیابان‌ها ریختند و به جشن و شادمانی پرداختند. حتی در برخی از شهرها ستادهای آقای رو حانی اقدام به توزیع دامن و پیراهن و شال بارنگ بنفش، بین مراجعان کردند.

به گزارش بولتن نیوز، همه این‌ها فی نفسه هیچ اشکالی ندارد و آنها حق دارند از پیروزی نامزدشان شاد باشد و پای کوبی هم بکنند. اما خودِ این جریان در 4سال پیش با شادی مردم پس از حضور 40ملیونی -که بعید است تکرار شود- و با رای 24ملیونی فرد منتخب چه برخوردی کردند؟ 4سال قبل نیز مردم به خیابان‌ها آمدند تا پیروزی کاندیدای خود را جشن بگیریند، اما همه جا آتش بود و دود و حتاکی، فحاشی و پرکردن لنز دوربینهای بی بی سی و سی ان ان. آن روز به ناحق، شادی رأی آوردن کاندیدای مردم را به زهر تبدیل کردند و آن حماسه عظیم را انکار کردند.

در عرصه رقابت هم رقیبان ناجوانمردانه نه تنها تبریک نگفتند بلکه دروغ آشکاری ساختند که منتخب ملت آن‌ها خس و خاشاک نامیده است. در حالیکه نوار آن هنوز هم موجود است او پیروزی را از آن 40 میلیون شرکت کننده در انتخابات دانسته بود.

آن‌ها کشته سازی کردند مجالس ختم دروغین گرفتند. کسی که با مادرش قهر کرده بود و چند روزی در منزل نبود را دزدیده شده و کشته شده و مثله شده نامیدند! و هم چنین کسی که در خارج از ایران اقامت داشت را کشته شده اعلام کردند و ... اما امروز رقبا به منتخب ملت تبریک گفتند. طرفداران آن‌ها نیز در شادی آنها شریک شدند.

آن روز حماسه مردم تقلب نامیده شد، در حالیکه از نظر سازو کار هیچ تفاوتی با حماسه 24 خرداد نداشت تنها تفاوت این بود که برخی اشخاص و اطرافیان آن‌ها زیر سوال رفتند که بعدها هم معلوم شد غیر واقع نبوده است و اکنون نیز تحت تعقیب قضایی‌اند. اما امروز همه، با طرف پیروز همراه شده‌اند و نه تنها فرصت شادی کردن را از آن‌ها نمی‌گیرند؛ بلکه همدل و همراهند.

به راستی اگر اکنون نامزدهای بازنده اعلام کنند چون پیروز نشده‌اند پس تقلب شده است! و چون فرزند مشهدند مگر ممکن است پیروز نشده باشند! به آقایان چه حالی دست خواهد داد؟ اگر این‌ها نیز طرفدارانشان را به تجمع فرا بخوانند و هر روز آتش سوزی راه بیندازند؛ تهمت بزنند و دروغ بگویند؛ ساختمان‌های عمومی را در محاصره بگیرند و شهد پیروزی را بر کام افراد تلخ کنند... اما هیهات هیهات که باور مندان به نظام اسلامی چنین کاری کنند. امید اینکه آنان که آنروز آن ظلم ماندگار را کردند به خصوص نخبگان قوم که امروز این انتخابات را سالم‌ترین می‌خوانند -که به حق هم هست- در خلوت خود لختی به ظلمی که بر مردم و نظام کرده‌اند بیاندیشند به خون‌هایی که به ناخق ریخته شد. فکر کنند و از خدا طلب مغفرت کنند.

آقا سعید! پرچمت بالاست که «اخلاق» را فدای «سیاست» نکردی

گروه فرهنگی ـ سیدمجتبی نعیمی: وقتی اولین بار با دوستان نشستیم تا ببینیم برای تبلیغ دکتر جلیلی چه می‌توانیم انجام دهیم٬ بعضی دوستان پر از شک و تردید بودند. نه من‌باب صلاحیت ایشان٬ بلکه در خصوص رأی‌آوری‌شان. اینکه: «جلیلی هیچ هیجانی در مردم ایجاد نمی‌کند٬ جلیلی خیلی آکادمیک حرف می‌زند٬ جلیلی خیلی خودش هست٬ خیلی حزب‌اللهی‌ست٬... این‌طوری او رأی نمی‌آورد و امثالهم.»

هرچند ما سعی می‌کردیم به دوستان انگیزه دهیم و با موضوعاتی مثل «تلاش برای اصلح»٬ آنها را متقاعد کنیم٬ اما ته دل خودمان آگاه بودیم که جنس دکتر جلیلی٬ جنس این انتخابات نیست. او زیادی خالی از خرده شیشه است. زیادی خالص است. زیادی بی شیله پیله است.

به گزارش بولتن نیوز، همان‌طور که از اولش به ما گفتند: «دکتر جلیلی٬ دغدغه‌ی رأی‌آوری ندارد.» و این یعنی٬ گربه را دم حجله کشتن. و این یعنی٬ نه خبری از قول‌های صد روزه و شش ماهه و دو ساله است٬ و نه خبری از رنگ و لعاب. حتی خبری از کلید و دستگیره هم نیست. چون قرار نیست به هر شکلی شده رأی بیاوریم.
قرار نیست کل تاریخچه‌ی جمهوری اسلامی را الک کنیم و بر ویرانه‌اش ایستاده٬ خود را تنها منجی مملکت معرفی کنیم. قرار نیست دولت نهم و دهم را بدترین دولت تاریخ ایران از زمان مادها تا امروز بیان کرده و دولت خود را سازنده‌ی مدینه‌ی فاضله نشان دهیم.
حالا این‌ها به کنار٬ از ما پرسیدند و ما هم از ستاد مرکزی پرسیدیم: «دکتر جلیلی٬ شعارش چیست؟» یعنی هسته‌ی اصلی وعده و وعیدهاش کدام است؟ تا مدت‌ها٬ نه ما جوابی به دیگران می‌دادیم و نه دیگران به ما. تا اینکه کم‌کم دست‌مان آمد «آزادسازی ظرفیت‌ها» را می‌توان به عنوان شعار اصلی دکتر جلیلی مطرح کرد. اما این شعارسازی کجا و شعارسازی دیگران کجا.
خوب٬ آقا سعید! خودت و ما خوب می‌دانستیم که «رأی پاک» هزینه دارد. هزینه‌ای که تا به حال٬ در برخی از انتخابات‌های دیگر هم پراخت کرده‌ایم. و آن هزینه چیزی نیست جز «رأی‌نیاوردن». اما به درک که رأی نیاوردی. آقا سعید٬ پرچمت بالا که در طول تبلیغات٬ هیچ‌کدام از کاندیداها را تخریب نکردی٬ هرچند نقد‌های نصفه و نیمه‌ات را هم تحمل نکردند و بی‌عرضگی‌های داخلی را به پای مقاومت تو و تحریم‌ها ریختند تا شاید رأی مردم درگیر معاش را جمع کنند. آنجا که در مقام نقد دیگر نامزدها برآمدی، در حقیقت دفاع از خود نبود، دفاع از مظلومیت و حقانیت انقلاب اسلامی بود.
آقا سعید٬ پرچمت بالا که حتی یک رأی تو نه از سر تخریب جمهوری اسلامی و زیرپا گذاشتن ارزش‌های انقلاب اسلامی به دست آمد و نه از سر عوام‌فریبی و قول‌های چرب و چیل. حتی کسی از سر «شاید درست شود» هم به تو رأی نداد. چون در وعده دادن٬ کاملا محتاط عمل کردی و بیشتر از احتیاط٬ واقع‌بینانه حرف زدی.
تو نشان دادی که می توان هم در مناظره های انتخاباتی شرکت کرد و هم «اخلاق«را زیر پا نگذاشت. تو نشان دادی می شود «اخلاق» را به قربانگاه «سیاست» نبرد و آن را ذبح کرد. تو نشان دادی هم می توان از عملکرد دولت ها انتقاد کرد و هم در عین حال، موجب تضعیف انقلاب اسلامی نشد. حتی اگر همه اینها به قیمت رأی نیاوردن تو تمام شود. اصلا تو از ابتدا هم برای «رأی نیاوردن» آمده بودی نه رأی آوردن. وگرنه کیست که نداند با این حرف ها نمی شود رأی جمع کرد!
در هر صورت٬ ما بجای همه‌ی کسانی که باید بخاطر «رقابت پاک» از تو تشکر می‌کردند و نکردند٬ تشکر می‌کنیم. پرچمت بالا آقا سعید که هنوز برای ما «بزرگ پرچم‌دار گفتمان مقاومت» هستی

مردی که باید تخریب شود

این روز ها موج تخریب دکتر سعید جلیلی خیلی گسترده شده.

دشمن را که کار نداریم دشمن است و کارش دشمنی اما از بعضی از دوستان دیروز بعید است.

آن هایی که 70 درصد سایت ها را اجاره کرده اند از هر بهانه ای برای تخریب دکتر سعید جلیلی استفاده می کنند.،مسخره اش می کند و به او تهمت میزنند.

از خبرهای تحریفی و تخریبی وتهمت های اینترنتی وشایعه هایی که برای دکتر سعیدجلیلی می سازند تا کندن پوسترهای سعید جلیلی و درگیری طرفداران رضایی با حامیان دکتر جلیلی اینها همه مصادیقی برای تخریب است که هر روزه شاهد آن هستیم.

خوب فهمیده اند،جلیلی تنها کسی است که اگر رای بیاورد آب خوش از گلویشان پایین نخواهد رفت.

نقدی بر برنامه های دکتر محسن رضایی

.    یارانه سبز و تحول در کشاورزی
نقد: در مورد اعطای یارانه سبز به شرط مکانیزاسیون بخش کشاورزی باید سوال کرد که آیا مشکل مبنایی کشاورزی کشور مکانیزه نبودن آن است؟! مسئله اصلی آن است که کشاورز ما به دلیل کوچک بودن جثه فعالیت اقتصادی خود که عمدتا از کوچک بودن زمین ناشی می شود مزیت مقیاس نداشته و برای او مکانیزاسیون به صرفه نیست لذا باید ابتدا در کشاورزی مسئله زمین را حل کرد. مبنایی ترین مشکل که باقی مسائل مانند آب، صنایع تبدیلی، مکانیزاسیون و .... را حل خواهد کرد مسئله زمین است.

2.    گردش دور دوم یارانه ها ابتدا در تولید و سپس پرداخت به مردم
نقد: اینکه یارانه ها وارد تولید شود بحث درستی است اما سازوکار پیشنهادی آن مشخص نیست. به فرض پرداخت یارانه ها به تولید، بازپرداخت آنها از صنایع به دولت برای اعطای آن به مردم چگونه باید باشد؟ زیرا در هر صورت بخش دوم یارانه ها نیز باید به مردم پرداخت شود و تامین منابع این امر واضح نیست.

3.    کنترل و هدایت نقدینگی
نقد: این موضوع بدیهی بوده و به کرات مطرح شده اما سازوکاری برای این امر پیشنهاد نشده و به کلی گویی اکتفا شده است.  ضمنا پس از کنترل نقدینگی منبع مالی اجرای سایر برنامه ها باید معلوم شود.

4.    توسعه صادارت غیرنفتی و بازارچه های مرزی و مناطق نمونه
نقد: در حال حاضر بازاچه های مرزی و مناطق ویژه اقتصادی و تجاری به تعداد زیاد وجود دارد اما هیچ یک کارکرد درست خود را ندارند و به جای محلی برای تولید، صادرات و صادرات مجدد به محلی برای واردات تبدیل شده است. لذا مسئله اصلی ایجاد مناطق جدید نیست بلکه اصلاح فرآیند کنونی این مناطق است. ایجاد مناطق بیشتر جز دامن زدن به سوداگری و تغییرات فرهنگی و ... دستاوردی نخواهد داشت. 

5.    ایجاد فدرالسیم اقتصادی
نقد: تمرکز زدایی و اعطای اختیارات بیشتر به مناطق امری مطلوب است اما طبیعتا ایجاد فدرالیزم اقتصادی مبتنی بر بستری جغرافیایی و سیاسی است و کشور ما نیز به شدت از جهت پراکندگی جغرافیایی و توزیع ناموزون منابع رنج می برد. طبیعی پتانسیل رشد منطقه سیستان با خوزستان یکی نیست. لذا ایجاد فدرالیزم اقتصادی در ابتدا با چالش عدم توزیع پتانسیل ها و امکان تغییرات جمیعتی شدید و خالی شدن مناطق کم پتانسیل به نفع پر پرتانسیل مواجه است. نکته دیگر اینکه در کتاب فدرالیزم اقتصادی بیان شده است که واحد های فدرال در کشور بر مبنای اقتصاد ایجاد شده و تعداد آن می تواند به 40 واحد نیز برسد! این تعداد واحد اقتصادی عملا تفاوتی با شرایط کنونی می کند؟!

از سوی دیگر چگونه ممکن است واحدهای فدرال که دارای اختیارات گسترده هستند را تنها بر مبنای پارامتر های اقتصادی تقسیم بندی کرد حال آنکه توسعه امری ذو ابعاد و چند وجهی است و ابتناء صرف بر اقتصاد امری نامعقول به نظر می رسد.

همچنین احتمال تشدید درگیری های قومی و رقابت های کاذب با این امر به شدت بالا خواهد رفت. و همچنین اعطای اختیار به فدرال های مرزی کشور که عموما از اقوام و اقلیت ها تشکیل شده اند که برخی از آنها سودای خودمختاری دارند فضا را برای استقلال طلبی و خودمختاری و درگیری های مرزی و طمع دشمنان را بالا خواهد برد.
 
6.    معافیت مالیاتی برای صنایعی که خود را نوسازی کنند.
نقد: حمایت از تولید چند وجه دارد حمایت های جاری مانند اعطای تسهیلات و...، مبارزه با سوداگری در بازارهای غیر مولد و کاهش سود آنها، و کاهش هزینه های تولید. به نظر می آید که این سیاست را بتوان با تسامح در دسته سوم قرار داد اما باید توجه کرد که کاهش هزینه های تولید به معنای خالی کردن جیب دولت نیست. اعطای معافیت های مالیاتی طولانی مدت 3 ساله برای بنگاه ها به شرط نوسازی ماشین آلات باعث کاهش شدید درآمد دولت در شرایطی می شود که دولت از بخش زیادی از درآمدهای نفتی محروم شده است.

از سوی دیگر این پیش فرض که مشکل اصلی تولید کشور ماشین آلات فرسوده است نیز باید اثبات شود. نمونه های متعدد وجود دارد که کارخانه های مدرن کشور(مانند کارخانه نساجی سبلان در اردبیل) نیز ورشکست شده اند. مشکل اصلی صنایع کشور نامساعد بودن سه فاکتور ذکر شده در بالاست یعنی عدم حمایت های مناسب، بدی شرایط کسب و کار و بالابودن هزینه های تولید و سود بالای بازارهای موازی تولید است که تا این موارد حل نشود هر گونه نوسازی ای بی فایده خواهد ماند، صنعتگر داخلی خود بر لزوم نوسازی خود واقف است اما آنقدر درگیری های دیگر برای تولید وجود دارد و صرفه این کار پایین است که بدان اقدام نخواهد کرد. 

7.    افزایش حق عائله مندی بانوان و برنامه ای برای بانوان
نقد: در هر سه مورد بالا بار مالی شدید برای دولت ایجاد خواهد شد، در حال حاضر دولت برای تامین 5 میلیون تومان وام ازدواج به شدت مشکل دارد حال چگونه می تواند 23میلیون تومان برای جهیزیه بدهد، یا سود وام های مردم را بپردازد.

8.    ایجاد 5 میلیون کسب و کار خانگی
نقد: ایجاد 5 میلیون کسب و کار خانگی یادآور طرح های ضربتی اشتغال و بنگاه های زودبازده است. طبیعی است تزریق یک چنین حجم بالای تسهیلات به خانواده ها برای ایجاد شغل که معادل سالی بیش از یک میلیون شغل است بار تورمی جدی دارد. خطرناک تر آنکه به همان دلیلی که دو طرح گذشته شکست خوردند و باعث به هم ریختگی اقتصاد شدند این طرح نیز اینگونه شود. مشکل طرح های قبلی عدم توان نظارت دولت و بانک ها بر تسهیلات پرداخت شده و انحراف آنها از هدف خود بود. اگر بناست دوباره تعداد زیادی وام در این قالب اعطا شود هیچ تضمینی برای عدم ایجاد سوداگری شدید و انحراف منابع  و ایجاد تورم هست؟!

نکته دیگر اینکه نگاه در این نوع طرح ها عموما نگاهی وارونه به اشتغالزایی است. این طرح ها ابتدائا با هدف ایجاد شغل شروع می شوند در حالی که ایجاد اشتغال وابسته به تولید و توسعه کسب و کار است و نباید این فرآیند را برعکس نگاه کرد و تجربه نیز نشان داده است که این نگاه جواب نداده است. باید ساختارها و شبکه ها و زنجیره های تولید را اصلاح کرد که ممکن است یکی از حلقه های این زنجیره ها کسب و کارهای خانگی باشد. 

رونوشت از رجا نیوز

قالب سعید جلیلی:میهن بلاگ،بلاگفا و پرشین بلاگ

معبر سایبری فندرسک ، برای دوستانی که وبلاگ ارزشی و مذهبی دارند ، قالب زیبا و شیک سعید جلیلی را برای وبلاگ های بلاگفا و پرشین بلاگ و میهن بلاگ آماده کرده که می توانید هم اکنون دانلود نمائید. این قالب به درخواست طرفداران آقای دکتر جلیلی مخصوصا ستاد انتخاباتی ایشان در استان گلستان و شهر خان ببین طراحی شده است.

برای دانلود قالب با ذکر یک صلوات و هدیه به روح شهدا به ادامه مطلب مراجعه نمایید.

معرفی سایت شخصی دکتر سعید جلیلی

سایت شخصی دکتر جلیلی توسط حامیان ایشان جهت اطلاع رسانی پیرامون بیوگرافی،نظرات و دیدگاه های دکتر سعید جلیلی راه اندازی شده است.
در این سایت می توانید اطلاعات بیشتری را در مورد دکتر سعید جلیلی به دست بیاورید
برای دسترسی به این سایت می توانید از لینک زیر استفاده کنید.
ورود به سایت شخصی دکتر سعید جلیلی

برگ برنده ی ما،شهید زنده ی ما...

دکتر سعید جلیلی را حقیقتاً می توان شهید زنده خواند

کسی که تمام ویژگی های شهدا را دارد اما هنوز وقت شهادتش نشده زیرا که جهان اسلام به او نیاز دارد.

پیشانی آقای جلیلی را که نگاه می کنی جای تیر را به وضوح روی پیشانی نورانی اش می بینی(جای تیر اصطلاحی در جبهه به معنای اثر عبادت ونماز،جای مهر)

شاید اگر او را نمیشناختم و کسی عکسش را به من نشان می داد می گفتم شهیدی است عزیز وگرامی.

دکتر جلیلی موهایش را سپید کرده اما نه در آسیاب...

او آنقدر ها هم پیر نیست،متولد44 است وجوانترین نامزد انتخابات ریاست جمهوری است

تلاشش برای نظام واسلام وخیلی وقت ها خون دل خوردن هایش او را سپید مو کرده.

شعری که اصفها نی ها برای جلیلی خوندند

آنانکه الله گفته و ثم استقاموا
باشد ملائک یارشان از جانب هو
شد شرط ایمان بندگان را استقامت
ان تنصرالله وعده ی فتح  است و نصرت
الله الله، نصر من الله، نصر من الله

بار دگر هنگام و فصل انتخاب است
نقش تمام دشمنان نقش بر آب است
هیهات منا الذله ما ذلت گریزیم
با استقامت با شیاطین می ستیزیم
هیهات هیهات، منا الذله، هیهات هیهات

این رمز پیروزی ما بر دشمنان است
این انتخاب اصلح ایرانیان است
اصلح در این میدان بود الحق جلیلی
آماده بهر یاری مستضعفان است
اصلح جلیلی، اصلح جلیلی، اصلح جلیلی

رزمنده ی جانباز ما، یار ولایت
اینک زره پوشیده است در راه عزت
بر روی بد خواهان زنیم پیوسته سیلی
آشفته کرده خواب دشمن را جلیلی
اصلح جلیلی، اصلح جلیلی، اصلح جلیلی

ما در حماسه ی سیاسی سرفرازیم
با رای خود ایران فردا را بسازیم
شکر خدا ما رهبری فرزانه داریم
بر عهد و پیمانی که بستیم پایداریم
لبیک لبیک، سید علی جان، سید علی جان

یا حجه ابن العسگری در انتظاریم
تا ریشه ی کفار را از بن بر آریم
کن تکیه بر دیوار کعبه یا بن زهرا
بهر ظهور حضرتت لحظه شماریم
یا حجه ا… عجل ظهورک، عجل ظهورک

سروده استاد میرشکاک در حمایت از گفتمان مقاومت

«یوسفعلی میرشکاک» اهل شعر است، اما نمی‌توان «شاعر»ش خواند؛ نقد ادبی و حتی سینمایی می‌نویسد، اما نمی‌توان «منتقد»ش گفت؛ گاه قلم به «طنز» می‌گشاید، اما نمی‌‌توان «طنزنویس»‌ش نامید؛ گاه گذارش به وادی فلسفه می‌افتد، اما نتوان «فیلسوف»ش شمرد‌؛ حتی آنجا که قلمش به سیاست نقبی می‌زند، «سیاست‌مدار» خواندش خطاست. «یوسفعلی میرشکاک» را باید این طور توصیف کرد: «او مردی است که نمی‌نویسد و نمی‌سراید و نمی‌گوید مگر با امضای دلش.» او را باید «اهل دل» خواند فقط….

الا شیر-اوژنان دشت ناورد

ز جا خیزید دشمن سر برآورد

ز نو هنگامه ی شهد و شرنگ است

دوباره آزمون نام و ننگ است

*

ز خودبنیادی مشتی خس و خار

سیاست پیشه غولان تبهکار

ز نام افتاد با نان کار ما را

مسلمانان مسلمانی! خدا را

*

ز بام دین به دام نان فتادن

دکان عشوه چیدن، وعده دادن

ز دشمن آشتی جستن پی نان

زهی مردم فریب نامسلمان

ز ایمان فلک فرسا بریدن

به زیر سایه ی دشمن خزیدن

کدامین عزت است این غیر خواری؟

بجز این وعده ها دیگر چه داری؟

*

پای جا مانده بهتر از ذهن عقب مانده...

علی مطهری در توضیحاتی درباره ی اظهارات اخیرش در مورد سعید جلیلی : "حرف من این بود که اگر ملاک، توان جسمی است، آقای جلیلی هم آن مشکل را دارد، قطع‌نظر از این که این مشکل چگونه برای ایشان پیدا شده و آن پا در بهشت جا مانده یا در خیابان. مسائل را نباید با هم مخلوط کرد. جایگاه والای جانبازان محفوظ است و حتی مخالفان انقلاب هم برای آنها احترام قائلند. در واقع مخاطب من شورای نگهبان بود نه آقای جلیلی."

جناب مطهری گفته های بی ارزشتان که چندی پیش در پی عدم احراز همان کسانی که چند روز پیش دولتشان را بسته و خفه می نامیدید، نثار همپای انقلابی مان کردید را گذاشته بودیم به حساب ناراحتی روحی و تناقضات ذهنی تان بخاطر واقعه مذکور هر چند همرزمانی همچون سید محمد رضی زاده جواب هایی پر مفهوم و دندان شکن بهتان دادند ولی ظاهرا شما نمی خواهید کمی با تامل صحبت نمائید، ظاهرا عادت کرده اید به اول سخن راندن و بعد تفکر نمودن، برادر نا حسابی شما بر چه اساسی بیان می کنی " قطع نظر از اینکه این مشکل چگونه پیدا شده " اتفاقا مهم ترین مسئله مان همین حرفیست که شما براحتی ازش می گذرید، چگونگی جانباز شدن جلیلی کم علتی ست جناب دکترای فلسفه؟ این که 8 سال زندگی را بر ملتمان تنگ کردند و امثال جلیلی ها مقاومت، به نظر شما مسئله ایست که بشود از آن براحتی گذشت؟ اصلا می دانی پای امثال جلیلی ها چرا جا ماند؟ میدانم که نمی دانی، مطمئنم که نمیدانی، اصلا همین ندانستن هاست که شما را اینقدر روشنفکر کرده است، پس من برایت می گویم، برای اینکه حالا شما روی 2 پایت محکم و با تعادل بایستی و افاضه کلام کنی و با مثالهای فلسفی سعی در مخدوش کردن اذهان نمایی، برای اینکه شمای نامطهر روی 2 پایت محکم بایستی و قانون و شورای نگهبان را بکوبی، برای اینکه شما روی 2 پای سالمت بایستی و یک پا بودن امثال جلیلی را ملعبه ی دفاع از بی فکران سالهای پیش نمایی، نمیدانم شما در کلاس های فلسفه یاد گرفته اید که بهشت و خیابان یکیست یا اینکه فلسفه تان در سیاستتان لجن مال شده است که چنین قیاس هایی می نمایی؟ ولی این را از ته دلم می دانم و مطمئنم که همین پاهای جا مانده امثال جلیلی انقلابمان را سر پا نگاه داشته است.. می گویی "حتی مخالفان انقلاب هم برای آنها احترام قائلند" کدام مخالفان را می گویی برادر؟ همان ها که در خارج نشسته اند و مذخرف می گویند، همان ها که حتی دلشان به حال جانبازان کربلا هم نمی سوزد، همان ها را می گویی جناب علی؟ یا اینکه از مخالفینی می گویی که بعد از پایان جنگ عملیات مرصاد را بر رزمندگان ما تحمیل کردند؟ در جو سیاست قرار گرفته ای و دچار تب انتخابات شده ای آقا، بنظرم بهتر است دیگر سخن نگویی تا کمی احوالاتت بهتر شود هر چند.. واقعا زیبا گفت برادرمان : " پای مصنوعی جلیلی، از «وجود ذهنی» برخی ها طبیعی تر است. «دکترای فلسفه و کلام» بخورد توی سر کسی که ادب کلام و نزاکت گفتار را نمی داند. آدم دیپلم حسابداری هم نباشد، اما دو کلام حرف حساب بزند. "
رونوشت از:
بزنگاه